Ütopya

O hep anlattığım ama hiç öğrenemediğim masalım… Benim düşlerimin ülkesi. Ütopyalarımda güç verdiğim, savaşlarımda yenildiğim kralım. Gözlerimi kapadığımda görmeye başladığım karanlığım… Yeni bir savaş. Ve belki sonun getiricisi… Hiç kalamadı olduğu yerde. İçimin karanlık orospularında kaybettim onu. Eridi onların kollarında. Dudaklarına iz oldu ciğerlerine acı bir nefes! Hiç dokunmamıştı oysaki paslı tenlerine. Belki dokunsa dökülürdü tüm kirlilikleri, çirkinlikleri. Onlar öyle uzaktan sevdi onu. Uzaktan, uzak olarak, uzak kalarak, uzaklaşarak…