Adios

-->

“Koşullar ağırdı ve ben seni o zamanlarda da seviyordum.” *

Gençlik yıllarımı böylece heba etmeme gönül rahatlığıyla göz yumduğun için,

7 büyük günahı işleyen benmişim gibi beni hep cemaatin dışında tuttuğun için,

Hayat bir sana zormuş gibi, kendini pamuklara; beni çamurlara sardığın için,

Yanımda olmanı geçtim, karşımda bile durmaktan gocunduğun için,

Senin doğruların, şartların karşısında benimkiler hep tabaktaki leblebi olduğu için,

Sen kendini halka arz ederken, benden tam teşekküllü sadakat beklediğin için,

Şarkılar seni söylerken, sen Amerika’yı yeniden keşfe çıktığın için,

‘Biz’i kelime haznemden çıkarttırıp, hep kendine oynadığın için,

Devlet gibi kapına dayanmışken, bana hep gölge gibi davrandığın için,

Beklentilerini kendin bile bilmezken, bana A4’lerce listeler sunduğun için,

Yanlış üzerine yanlış yapmana rağmen, kendini hep mükemmel gördüğün için,

Ben dört nala gelirken, sen aramıza Berlin duvarı ördüğün için,

Ben senden başkasına fırtınalar estirirken, sen beni çelimsiz rüzgar zannettiğin için,

Benden başka herkese gül bahçeleri, bana taşlı tüfekli savaşlar verdiğin için,

Yan yana uyumanın, bir arada olmak olmadığını bana acı tecrübelerle öğrettiğin için,

Her şeyi ben göğüslerken, sen Lale Devri’ni yaşadığın için,

Sen anlamamakta ısrarcı davranıp, benim her bilgiye hakim olmamı beklediğin için,

Kendine küçük dağları yaratırken, beni yerin dibine soktuğun için,

Gözümle gördüklerimi, bana hayalmiş gibi inkar ettiğin için,

Hesap değil haber ver dememi, işine gelmediğinden Hammurabi kanunlarıyla eş tuttuğun için,

Bana bu olanların neden olduğunu bir türlü anlatmadığın için,

Yüzdelik dilimin sadece birini kapsayan bunlar, olacaklar ve ne yazık ki olamayacaklar için…

Beni çok yorduğun, tarifsiz yıprattığın, yine de hiç alınmadığın,

Sonsuza kadar gamsız kaldığın için,


Bütün bunlar olurken, hiç gitmediğin/m, gidemediğin/m, gidip en yakın çıkıştan geri döndüğün/m, allah allah nedendir acaba dedirttiğin ve sonsuz sorulara gark ettirdiğin için,

Güzel günler için,

Tatlı günler için,

Sevgili günler için,

Teşekkür ederim.

Belki yine ben yanlış, belki sen yine doğru.

Belki ben abarttım, belki sen yine soğukkanlı.

Tüm bunlardan ötede, doğru ve yanlışın ötesinde bir yer var.

Bir gün, estire estire bitiremediğin rüzgarın sona erdiğinde,

Beni görür müsün, ben burada olur muyum,

Bilmem.

Sensiz çok huzurlu, çok sağlıklı ama mutsuz mu olurum,

Bilmem.

Ben gidince huzura mı ereceksin, güneş en çok sana mı doğacak, olmayan prangalarından mı kurtulacaksın yoksa pişman mı olacaksın,

Bilmem.

Benden sonra sana bunları vaatten öte geçirecek birine rastlar mısın, bir daha böyle sevilir misin, böyle katlanılır mısın,

Bilmem.

Ama seninle, her şeyin ötesinde olan o yerde buluşacağım.

Memnuniyetle.

Tüm insanlığımla, vicdan rahatlığımla, huzurla.



Her şeyden bir şarkı çıkmaz ya canikosu

*Cahit Zarifoğlu