Mabel
Özlemek; asrın vebası.
Duvarları yırtan telefon sesi
Gecenin en tatlı yarısı.
Özlemek; yağlı urgan.
Dolanınca boynuna bir kez
Kaçılmıyor hiçbir acıdan.
Özlemek; devrik cümle.
Bir türlü dolmuyor o yer
Ne eklersen ekle içine.
Mabel'e
başka kapılarda duruyoruz bu sabah.
Özlemek, özlemek; yine özlemek. Sabah akşam hiç aralıksız. Kuru değil fazlasıyla yaşlarla dolu bir teşekkür sana!
YanıtlaSilhiç derdim olmasa, mesafelere ağlarım.
SilÖzlemek, kelimelerin cümlelerin anlamsızlaştığı, akılda kalan karelerle tekrar tekrar çektiğimiz sessiz film gibi öyle içe dönük öyle sessiz ve usulca birşey..
YanıtlaSildaha dün bahsettim senden bak, sonra mesajını gördüm bugün. yani anılar da olmasa halimiz ne olur kim bilir. hiç özledim demicem, sen ne hissettiğimi biliyosun :)
Sil