Yabancı

Hiç şuanda içinde olduğun "şey"e ait olmadığını hissettin mi?
Ben hissediyorum.
Bütün damarlarımda.
Gördüğüm her şeyde.
Okuduğum her kitapta ait olmadıklarımın izlerini buluyorum.
Dev bir labirente sıkışmış fare gibiyim.Kuyruğumu kıstırıp bir köşeye sinmek akıllıca geliyor. Ama o kuyruk ki, benden defalarca kez daha büyük. Denge sağlamaktan bihaber, denge bozan daha çok.

Önünde durduğum pencerenin diğer kısmında, hayat var. Son hızla koşarsam eğer, kurtulabilirim. Belki milyonlarca kırıkla ya da ne bileyim... Esrik aklımın oynadığı edepsiz oyunlardan biri de olabilir tüm bu pencerenin öte tarafı. Bir adım ileri, üç adım geri oyunu oynuyorum bu yüzden kutu gibi bir şehirde. Bir adım öne, üç adım geriye, en geriye...

Deliliğin el atından satıldığı şu zamanda, tek ihtiyacım sesimin ona çarpıp bana geri döneceği bir duvar. Mavi olsun, ya da siyah, bilemedin kırmızı. Hani çok zor ama belki beyaz. İsterse gri. Ama olsun.
Şu delirten boşluğa birşeyler söyleyip, söylediklerimin  kaybolup gitmesinden çok sıkıldım. Bir duvarım olsun, söylediğim her şeyi göğüsleyip şekil değiştirmişini bana yollayan, yüzüme çarpan.


Mevsiminden midir bilinmez, "üzerimde bana ait ne varsa" eriyip gidiyor şu günlerde. Tüm aitlik hislerimi minik bir dokunuşla sıyırıyorum üzerimden.


"Kış"a hazırlanıyorum.






yazarken; Anneke van Giersbergen with Agua de Annique-The Power Of Love