Eskiz

Yalan attım. İstediğim, bahsettiğim değil.

İçinden çok dışını merak ediyorum aslında. İşin içine içini kattığımda "seni kavramak" daha kolay olabilir. Yalandan bir sis perdesi çektiğimde ve biraz da acı, biraz gözyaşı kattığımda fiziksellikten kurtulabiliceğimi düşünüyorum. Mümkün olamaz mı, olabilir.
Yutamadığın ilacı iki parçaya ayırmak gibi bir şey bu. Kendimi boğazımdan geçenin aynı tadı vermeyeceğine inandırdığım bir akıl oyunu.

Beni sevip sevmemen, benim için ölüp ölmemen umurumda değil, ben arzuladığıma bakarım. Uyandığımda yanımda ol istemem, sıkılırım. Kızarım. "Ne işi var bu derece yabancı birinin yatağımda?" Lütfen, benden uzakta uyu. Rüyalarını merak etmek istemem.

Tenimin kıvrımlarında gezeceğin kısa soluklu zamanlar beni ilgilendiren. Cebimi bunlarla doldurmayı düşünüyorum, alabildiğince.. Olabildiğince..


Bana gecenin kaç parçaya bölünebileceğini anlat.
Bana dünyanın içinde yüzen cenneti anlat.
Bana içimde yatan kadını anlat.
Anlat, durmadan.. Durmadan...


Baksana...
Yalan söylüyorum.
Lütfen git buradan.
Deliriyorum.

yazarken: Puscifer-Pray