Uyku Hali

Toplamı iki elimi bir iki parmakçık daha geçen hayatın boyunca sana atılan adımlardan, peşinde ayılıp bayılmalardan pek memnun olmuş görüyorum seni.
Var mı bunun sonu, ötesi, berisi?
Var mı farkında olma yetin?
Var mı egonu alt edicek bir becerin?

Ben cevap veririm, sen uyu.

Lütfen rahatsız olma, yani öyle güzel uyuyorsun ki esasında, sen uyurken canım, gemiler geçiyor. Ne diyorsun, denizler bile kuruyor. Görmüyorsun ama bulutlar geliyor. Yani yakındır, o inanılmaz kalın zırhınla çevrelediğin egodan yatağında boğulman. Sular altında kalacaksın. Yavaş yavaş gömüleceksin kendine. Şimdi sağına soluna dön, iyice yerleş, kendini iyice benimse...

Sondan bir önceki masalım bu sana... Gerçekleri rüyalarına sokmak istemezdim ama...

O karınca adımlarını dev ayaklardan çıkmışçasına görmen tam bir çılgınlık. Nasıl oluyor da seninkiler tapılacak denli kutsal benimkiler sokaktan geçen herhangi biri ölçüsünde olabiliyor? Bu masal canım, tatsız olmaya başlıyor. Uyan artık ne olur. Dilimden döküleceklerden sorumlu olamamaktan korkuyorum. Seni uyandırmadan terk etmekten korkuyorum. Senin her yanında kendi heykelini diktiğin bu küçük krallıktan kaçmaya yelteniyorum bu sıralar. Çünkü senin bu kendine tapınmaların sırasında kurban edilmekten sıkıldım. Senin herkesten gizli daldığın rüyalarında yalnızca hayal ürünü olmaktan canım, çok sıkıldım. Daraldım. Bunaldım.


Sen uyurken, geçen günlerden birinde, ben uyanıverdim. Her şeyi bırakıp giderken bir de krallığını ayağının altından çekmeye karar verdim. Kendi kendine diktiğin heykellerin, suskunluğunun üzerine düşüp birer birer parçalandığında beni hatırlaman dileğiyle...




Hayat çok garip değil mi, masallar falan...






yazarken: Archive - Fuck U